Brykiet drzewny, to współcześnie jeden z lepszych materiałów opałowych, charakteryzujący się niskim poziomem emitowanych w trakcie spalania zanieczyszczeń. Jest to więc opał wysoce ekologiczny. Lepszy może być jedynie gaz ziemny, choć w jego przypadku możemy mówić o większej emisji dwutlenku węgla, przy praktycznie znikomej ilości pyłów zawieszonych. Generalnie jednak, sam brykiet drzewny jest opałem ekologicznym, wobec czego jego produkcja systematycznie się powiększa. Wraz ze wzrastającym zapotrzebowaniem. Użytkownicy zwykłych kotłów c.o. na paliwa stałe, oraz kominków, bardzo chętnie bowiem sięgają właśnie po ten materiał opałowy.

Wytwarzanie brykietu drzewnego – niezbędne infrastruktura.

Przede wszystkim, należy zdać sobie sprawę z tego, iż do prawidłowego wytwarzania brykietu niezbędne będą odpowiednie zabudowania magazynowe oraz produkcyjne. Powinny one charakteryzować się wysokim poziomem zabezpieczenia przed wilgocią. Trzeba bowiem pamiętać, iż wilgoć jest wielkim wrogiem produkcji brykietu.

Sama produkcja przebiega w stosunkowo prosty sposób. Odpowiednio wysuszony materiał wsadowy (wióry, trociny, zrębki), trafiają do brykieciarki, gdzie zostają poddane procesowi prasowania w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem. Wysoka temperatura pozwala na odparowanie pozostałej ilości wilgoci, zaś ciśnienie pozwala na zmniejszenie objętości, zagęszczeni materiału oraz wyciśnięcie żywicy z drewna. Jest to bardzo ważny aspekt, bowiem żywica w tym przypadku stanowi naturalne lepiszcze do brykietu, dzięki czemu zgodnie z myślą ekologiczną, nie stosuje się żadnych chemicznych substancji lepiących.

Ważne jest też, aby gotowy brykiet drzewny był przechowywany w bezpiecznych warunkach, z dala od źródeł wilgoci. Wynika to z faktu tego, iż im bardziej jest on wilgotny, tym gorsze parametry techniczne w spalaniu uda nam się osiągnąć.

Wilgotność brykietu a proces jego spalania.

Jak już wspomnieliśmy, brykiet drzewny przeznaczony do spalania powinien być odpowiednio suchy. Maksymalny poziom wilgoci, dopuszczany do spalania wynosi tutaj <10%. Wyższe zawartości wilgoci będą prowadzić do poważnych strat energetycznych. Wynika to z faktu tego, iż w procesie spalania, w pierwszej kolejności odparowywana jest właśnie wilgoć, do czego należy przeznaczyć odpowiednią ilość energii cieplnej. Im więcej więc wilgoci w brykiecie, tym większe straty energetyczne na jej odparowanie trzeba będzie ponieść. Dopiero całkowicie wysuszany materiał może ulec zgazowaniu. W wyniku działania wysokiej temperatury, z drewna ulatniają się gazy palne, które ulegają spalaniu. Pozostały węgiel drzewny zaś, dopalany jest na ruszcie poprzez wyżarzanie. Wracając jeszcze do wilgoci, warto podkreślić, iż jej nadmierna ilość będzie także negatywnie wpływać na żywotność kotła. Parująca woda będzie bowiem prowadzić do korodowania jego elementów, co z czasem doprowadzi do konieczności ich wymiany, bądź też wymiany całego kotła.