Rozpoczęcie produkcji brykietu drzewnego wymaga przede wszystkim odpowiedniego przygotowania infrastruktury produkcyjnej. Najważniejsze w tym zakresie będzie przygotowanie pomieszczeń magazynowych oraz produkcyjnych, które będą gwarantować dogodne warunki koprodukcji. Chodzi tutaj głównie o zabezpieczenie przed wilgocią, która stanowi największe zagrożenie dla jakości wytwarzanego brykietu. W końcu wszystkie brykieciarki, które trzeba będzie zakupić, także powinny być odpowiednio dobrej jakości, aby produkcja była wydajna i zapewniała wytwarzanie brykietu maksymalnie wysokiej jakości.
Przygotowanie obiektów produkcyjnych oraz magazynowych.
W pierwszej więc kolejności należy prawidłowo przygotować wszystkie obiekty magazynowe oraz produkcyjne. Najważniejszą kwestią jest tutaj ich zabezpieczenie przed wilgocią, bowiem ta, stanowi największe zagrożenie dla jakości wytwarzanego brykietu. Nazbyt wilgotne wióry, zrębki i trociny, stanowiące materiał wsadowy do produkcji brykietu, będą niestety prowadzić do osłabienia łączenia brykietu w kostki. Wynika to z faktu tego, iż w tym procesie nie jest wykorzystywane żadne chemiczne lepiszcze. Tutaj wyciskana żywica stanowi naturalne i w pełni ekologiczne lepiszcze. Jeśli zaś do brykieciarki dostarczymy nazbyt wilgotny materiał, to wraz z żywicą wyciskana będzie woda, która znacznie osłabi jakość wiązania kostek brykietu. Wobec powyższego, należy tutaj zadbać przede wszystkim o to, aby trociny, wióry i zrębki drzewne przeznaczone do produkcji brykietu były jak najbardziej przesuszone. Istotne będzie także to, aby nasze brykieciarki mogły pracować w suchych warunkach. Poza kwestią jakości brykietu przyczyni się to także do wydłużenia ich żywotności, i zabezpieczenia przed korozją. Jednym słowem trzeba tutaj bardzo starannie przygotować całą infrastrukturę produkcyjną, jeśli chcemy osiągnąć dobrej jakości produkt końcowy.
Proces spalania brykietu drzewnego.
Wartość opałowa brykietu jest stosunkowo wysoka, jednakże jego wilgotność może wpływać na jej znaczne ograniczenie. W tym zakresie maksymalnym, dopuszczalnym poziomem wilgotności będzie granica 8%. Powyżej tego poziomu będziemy mieć już do czynienia z ograniczeniem wartości opałowej. Wynika to z faktu tego, iż w procesie spalania brykietu, w pierwszej kolejności, energia cieplna będzie zużywana do odparowania zawartej w nim wilgoci. Skutkiem tego też, mniejsza ilość energii będzie przeznaczona na ogrzanie czynnika grzewczego w instalacji. Ponadto, parująca woda będzie osiadać na elementach kotła, prowadząc do jego korodowania. Jednym słowem, nadmierny poziom wilgoci będzie przyczyniać się do znacznego obniżenia wartości opałowej brykietu, jak również do obniżenia żywotności posiadanego kotła. Warto więc zadbać o to, aby był on jak najbardziej suchy. Pozwoli nam to osiągnąć maksymalny poziom wydajności energetycznej jego spalania, co w tym przypadku jest kwestią najważniejszą.
